Czas czytania dla dzieci: 3 min
Gdzie najchętniej pasiecie swoją trzodę? – spytał ktoś starego pasterza.
– Tutaj, panie, gdzie trawa nie jest ani za tłusta, ani za chuda, bo ani jedna, ani druga nie jest zdrowa.
– A czemu to? – spytał pan.
– Słyszycie, panie, hen, od strony łąki to głuche wołanie? – odrzekł pasterz. – To głos bąka, i on, i dudek paśli kiedyś krowy. Opowiem wam ich historię.
Bąk pasał swoje stado na tłustych, zielonych łąkach, gdzie pełno było kwiatów, i jego krowy nabierały tam ciała i sił. Dudek zaś wypędzał swoje krowy wysoko, na suche połoniny, gdzie wiatr kręci bicze z piasku, i jego bydło było chude i słabe. Kiedy wieczorem pasterze pędzili stada z powrotem do zagród, bąk żadną miarą nie mógł utrzymać swoich krów w ryzach, były niesforne i wciąż rozbiegały się na wszystkie strony.
– Hulaj, krasula! – wołał, ale na próżno, żadna go nie słuchała.
Dudek zaś nie mógł podnieść swoich krów na nogi, takie były słabe i niemrawe.
– Hopla, hopla! – pokrzykiwał na nie, ale nic to nie pomagało, krowy leżały dalej na piasku. Tak to bywa, kiedy człowiek zatraci miarę. Jeszcze dzisiaj bąk woła: „hultaj, krasula!,“ a dudek: „hopla! hopla!,“ chociaż żaden z nich nie pasie już trzody.

Kontekst
Interpretacje
Jezyk
Bajka pt. „Bąk i dudek“ autorstwa Braci Grimm to krótka opowieść o dwóch pasterzach o odmiennych podejściach do wypasania trzody: Bąk i Dudek. Bąk wybierał dla swoich krów soczyste, pełne kwiatów łąki, podczas gdy Dudek wybierał suche, wietrzne połoniny. W efekcie, krowy Bąka były zbyt niesforne i trudne do utrzymania, podczas gdy krowy Dudka były zbyt słabe i niemrawe. Opowieść ta zawiera mądrość, że zarówno przesada, jak i niedostatek mogą prowadzić do problemów, a w życiu ważne jest, by znaleźć złoty środek. Mimo że Bąk i Dudek nie pasą już trzody, ich okrzyki wciąż słychać, co stanowi symbol ponadczasowej nauki płynącej z tej historii.
Bajka „Bąk i dudek“ zinterpretowana przez Braci Grimm przedstawia opowieść o dwóch skrajnych podejściach do wypasania krów, które prowadzą do problemów z ich ujarzmieniem i spracowaniem. Bąk, pasąc swoje stado na wyjątkowo tłustych pastwiskach, sprawia, że jego krowy stają się silne i niesforne, co powoduje trudności w ich kontrolowaniu. Z kolei Dudek, wybierający suche, jałowe tereny, doprowadza swoje krowy do wyczerpania, co skutkuje ich niemocą i słabością.
Bajka opowiada o poszukiwaniu równowagi i umiaru w życiu. Skrajności, zarówno nadmiar, jak i niedostatek, mogą prowadzić do niekorzystnych wyników. Historia ilustruje, że bez względu na podejście, ważne jest, aby zachować umiar i dostosować swoje działania do naturalnych potrzeb i możliwości, aby uniknąć niepożądanych konsekwencji. Przekaz można odnieść do różnych aspektów życia, przypominając o znaczeniu rozsądku i rozwagi.
Baśń „Bąk i dudek“ autorstwa Braci Grimm opowiada historię dwóch pasterzy, bąka i dudka, i ich odmienne podejście do wypasania krów. Ta opowieść jest przesycona morałem o zachowaniu równowagi i rozważnym podejmowaniu decyzji.
Dialog i Narracja: Tekst jest narracją z wprawnie wplecionym dialogiem między pasterzem a panem. Pytania i odpowiedzi pomagają rozwijać fabułę i wprowadzają czytelnika w główny morał baśni.
Język i Styl: Język baśni jest prosty, zrozumiały i pełen symboliki. Użycie określeń takich jak „tłuste, zielone łąki“ i „suche połoniny“ stwarza wyraźny kontrast między podejściem bąka i dudka, ilustrując skrajności ich metod wypasania.
Trzoda: symbolizuje odpowiedzialność i prace codzienne, a jej stan zdrowia odzwierciedla mądrość lub jej brak pasterzy.
Bąk i dudek: jako postacie nie tylko ożywiają opowieść, ale również poprzez swoje działania uczą o skutkach nieumiarkowania i braku równowagi.
Głuche wołanie: bąka oraz krzyk dudka wieńczą baśń, symbolizując trwałość pewnych błędów i ich konsekwencji mimo upływu czasu.
Morał: Baśń niesie ze sobą przesłanie o znaczeniu umiarkowania i równowagi w życiu. Zarówno nadmiar (tłuste łąki) jak i niedostatek (suche połoniny) prowadzą do problemów, które są zobrazowane w zachowaniu krów obu pasterzy.
Podsumowując, baśń „Bąk i dudek“ jest klasyczną opowieścią z morałem w stylu Braci Grimm, która poprzez prostą fabułę i jasne postacie ukazuje zasady, jakimi warto się kierować w codziennym życiu.
Informacje do analizy naukowej
Wskaźnik | Wartość |
---|---|
Numer | KHM 173 |
Aarne-Thompson-Uther Indeks | ATU Typ 236 |
Tłumaczenia | DE, EN, DA, ES, PT, IT, JA, NL, PL, RU, TR, VI, ZH |
Indeks czytelności Björnssonaa | 27.4 |
Flesch-Reading-Ease Indeks | 47.1 |
Flesch–Kincaid Grade-Level | 8.9 |
Gunning Fog Indeks | 10.1 |
Coleman–Liau Indeks | 11.8 |
SMOG Indeks | 10.2 |
Automatyczny indeks czytelności | 5 |
Liczba znaków | 1.179 |
Liczba liter | 904 |
Liczba zdania | 22 |
Liczba słów | 193 |
Średnia ilość słów w jednym zdaniu | 8,77 |
Słowa z więcej niż 6 literami | 36 |
Procent długich słów | 18.7% |
Sylaby razem | 344 |
Średnie sylaby na słowo | 1,78 |
Słowa z trzema sylabami | 32 |
Procent słów z trzema sylabami | 16.6% |