Çocuklar için okuma zamanı: 6 dk
Doğu Hindistan düşman tarafından kuşatılmıştı. Ve ordu, altı yüz altın almadan çekilmek niyetinde değildi. Trampetlerle ilan ettiler: Kim bu parayı getirirse belediye başkanı olacaktı! O sırada fakir bir balıkçı gölde oğluyla birlikte balık avlamaya çıktı. Derken düşman askeri gelerek oğlunu esir aldı, karşılığında da balıkçıya altı yüz altın verdi. Balıkçı devlet başkanının yanına çıkarak bu parayı ona teslim etti ve böylece belediye başkanı oldu. Ve şöyle ilan edildi: „Kim ona belediye başkanı demezse darağacında asılacaktı!“
Ama bu arada oğlan düşmanın elinden kurtularak yüksek bir dağın eteğindeki koskoca bir ormana geldi. Dağ yarıldı ve oğlanın karşısına kocaman bir saray çıktı. Bu saray büyülüydü; içindeki sandalyeler, masalar ve sıralar, hepsi siyaha boyanmıştı.
Derken siyahlara bürünmüş, sadece yüzleri biraz beyaza çalan üç tane prenses çıkageldi; oğlana korkmamasını, ona bir şey yapmayacaklarını söylediler. Aksine, oğlan onları büyüden kurtarabilirmiş!
„Olur! Seve seve yaparım bunu; ama ne yapmam gerekiyor, onu söyleyin bana“ dedi delikanlı.
Koşullar şöyleydi: Bütün bir yıl üç kızla hiç konuşmayacaktı; istese de onların yüzüne bakmayacaktı; bir şey isterse sadece bunu söylemesi yeterli olacaktı; cevap vermeleri gerektiğinde kararı onlar verecekti.
Oğlan bir süre orada yaşadıktan sonra bir gün babasını ziyaret etmek istediğini söyledi. Kızlar izin verdi, ama bir şartla. Yanma bir kese altın alacak, onların vereceği elbiseyi giyecek ve sekiz gün sonra da geri dönmüş olacaktı!
Delikanlı hemen yola çıktı ve çok geçmeden Doğu Hindistan’a vardı. Ama babasıyla ufak kulübeyi bulamadı ve herkese fakir balıkçının nerede olduğunu sordu. Ona böyle konuşmamasını, aksi halde darağacını boylayacağını söylediler.
Neyse, babasının yanına vardı ve ona „Balıkçı, nasıl oldu da bu makama geldin?“ diye sordu.
Babası, „Sakın böyle bir şey söyleme, devlet başkanı duyarsa darağacını boylarsın“ dedi.
Ama oğlan vazgeçmemişti ve sonunda darağacına götürüldü. Oraya gelince, „Efendim, bana izin verin de bir kere olsun şu balıkçı kulübesini göreyim“ dedi.
İzin verildi; kulübeye gidince orada eski önlüğünü giyerek askerlere, „Bakın! Fakir balıkçının oğlu değil miyim ben? Babamın ve annemin geçimini bu önlükle sağladım“ dedi.
Askerler onu tanıdı, özür diledi; sonra da onu evine götürdüler. Oğlan başına gelenleri herkese anlattı. Bir ormana nasıl vardığını, dağın nasıl yarıldığını ve nasıl içinde her şeyin siyaha boyandığı büyülü bir salona düştüğünü, karalara bürünmüş ve yüzleri biraz beyaz olan üç prensesi ve onların kendisine, „Korkma! Bu büyüyü sen çözebilirsin“ dediklerini…
Bunun üzerine oğlanın annesi oraya gitmenin tehlikeli olduğunu söyleyerek yanma okunmuş bir mum almasını ve onu yakarak kızların yüzüne birer damla damlatmasını önerdi. Oğlan oraya vararak söyleneni yaptı. Prensesler uyurken yüzlerine birer damla mum damlattı; o zaman suratları biraz daha beyazlandı. Ve her üçü yataktan fırlayarak, „Lanet olası köpek, yaptığın yanına kalmayacak! Şimdiye kadar bizi kurtaracak adam doğmadı, bundan sonra da doğmayacak! Bizim yedi zincire vurulmuş üç ağabeyimiz var; onlar seni paramparça edecek“ dediler. Derken sarayda bir çığlık koptu ve oğlan pencereden atlayıp kaçtı ve bir bacağını kırdı. Saray yine yer altına gömüldü, yarılmış olan dağ yeniden kapandı ve kimse onun nerede olduğunu bilemedi.
Learn languages. Double-tap on a word.Learn languages in context with Childstories.org and Deepl.com.Arka plan
Yorumlar
Dilbilim
„Raprenses“ adlı bu hikaye, klasik bir Grimm Kardeşler masalı gibi görünüyor. Masal, cesaret, sadakat ve kader temasını işlerken, mistik öğelerle de zenginleştirilmiş. Hikaye, fakir bir balıkçının oğlunun, düşman kuvvetlerinden kaçarak mistik bir saraya ulaşması ve burada üç büyülenmiş prensesle karşılaşması üzerine kurulmuş.
Hikaye, bazı tanıdık masal temalarını takip ediyor: zorluklarla karşılaşma, cesaret gösterme ve kaderin tuhaf cilveleri. Balıkçının oğlu, tehlikeli bir görevi kabul eder ve prensesleri kurtarmak için bir yıl boyunca konuşmama ve onlara bakmama şartını yerine getirmesi gerekir. Ancak, nihayetinde annesinin tavsiyesine uyarak yanlış bir adım atar ve prenseslerin yüzlerine mum damlatarak onları öfkelendirir.
Masal, belirsiz bir sonla biter. Oğlan, saraydan kaçarken zarar görür ve saray dağ tarafından kapatılarak bir daha bulunamaz. Bu, okuyucuya merak uyandıran ve hayal gücünü provoke eden bir sonuç bırakır. Masalın sonunda bir çözüm ya da mutlu son yerine, karakterin başına gelen talihsiz olaylar ve çözülmemiş bir durum kalır. Bu da masalın duygusal ve tematik derinliğini artırır.
Bu hikaye, Grimm Kardeşler’in ünlü masallarından „Rapunzel“den esinlenmiş gibi görünüyor, ancak özgün unsur ve motiflerle farklı bir yorum sunuyor.
İşte bu hikayenin bazı farklı yorumları
Geleneksel Roller Üzerine Bir Yorum: Hikaye, güç ve statünün nasıl kazanıldığına dair eleştirel bir gözle bakıyor. Balıkçı, oğlunu düşmana satarak para kazanıyor ve statü sahibi oluyor. Bu, güç ve ahlak arasındaki ilişkiye dair sorgulayıcı bir perspektif sunabilir.
Kurtuluş ve Yeniden Doğuş: Delikanlının gizemli sarayda prensesleri kurtarma çabası, kişinin kendi iç mücadelelerini temsil ediyor olabilir. Prenseslerin kurtuluşu, delikanlının kendi içsel gücünü ve cesaretini keşfetmesini simgeliyor.
Büyü ve Gerçeklik Arasındaki Çizgi: Hikayede büyü ve gerçeklik iç içe geçmiş durumda. Delikanlının karşılaştığı büyülü olaylar, onun yetişkinliğe geçiş sürecini simgeliyor olabilir. Bu, okuyuculara fantastik öğeler aracılığıyla gerçek hayat dersleri sunmanın etkili bir yolunu gösterir.
Aile ve Kimlik: Delikanlının babasına nasıl makam sahibi olduğunu sorduğunda aldığı tepkiler, kimlik ve aile bağları üzerine düşünmeye teşvik ediyor. Oğlanın içsel çatışması ve kimliğini bulma çabası, evrensel bir tema olarak ortaya çıkıyor.
Cesaret ve Merak: Oğlanın, prensesleri kurtarma hevesi ve anne tavsiyesine rağmen kendi yolunu izlemesi, cesareti ve merakı öne çıkarıyor. Hatalar ve başarısızlıklar, kişisel gelişimin kaçınılmaz bir parçası olarak sunuluyor.
Bu masal yorumlarından her biri, okuyuculara farklı bakış açıları ve anlam katmanları sunmakta, hikayeyi zenginleştirmekte ve derinleştirmekte.
„Raprenses“, Grimm Kardeşler’in klasik masalları arasında yer almasa da, bu anlatı, diğer Grimm masallarıyla benzer tema ve motifler taşıyor.
Masal, klasik bir açılışla başlar: „Doğu Hindistan düşman tarafından kuşatılmıştı. “ Bu başlangıç, okuyucuyu hemen olayların içine çeker ve masal dünyasına davet eder. Ana karakterler, fakir balıkçı ve oğludur. Balıkçının zenginliğe ve makama yükselmesi, birçok masalda yaygın olan sosyal statü değişimi temasını işler.
Masal boyunca pek çok dramatik dönüşüm ve sınav bulunur: oğlanın kaçırılması, babasının yükselişi, oğlanın maceraları ve prenseslerle karşılaşması.
Karakterler
Balıkçı: Fakir ve dürüst bir adam olarak tasvir edilir. Oğlunun esareti üzerinden kazandığı para sayesinde belediye başkanı olur. Onun bu yükselişi, masalın sosyal eleştiri barındırdığına işaret edebilir.
Oğlan: Masalın kahramanı olan oğlan, cesur ve meraklıdır. Bir dizi sınavdan geçer ve prensesleri kurtarmaya çalışır.
Prensesler: Üç prenses, büyü tarafından esir alınmıştır. Onların özgür kalması, oğlanın sınavları geçmesine bağlıdır. Siyahlarla anılması, esaret ve umutsuzluk temalarını temsil eder.
Temalar
Kurtuluş ve Bağımsızlık: Prenseslerin kurtuluşu, büyüden özgürleşme teması üzerinden işlenir.
Sosyal Statü ve Güç: Balıkçının birden bire belediye başkanı olması, toplumdaki sınıf farklılıklarını sorgulayan bir eleştiri olabilir.
Zihin ve Ahlak Sınavları: Oğlanın konuşmama ve prensesler ile temas kurmama şartı, geleneksel masal ahlak sınavlarını anımsatır.
Semantik ve Dilsel Unsurlar: Masal dili oldukça betimleyici ve hareketlidir. „Siyahlara bürünmüş, sadece yüzleri biraz beyaza çalan üç tane prenses çıkageldi“ gibi ifadeler, okuyucuya canlı bir tasvir sunar.
Anlatı, dolaylı bir uyarı mekanizması kullanır: Karakterler çoğunlukla doğrudan öğütler veya uyarılar alır („Korkma! Bu büyüyü sen çözebilirsin“).
Sonuç ve Mesaj: Masalın sonunda oğlan başarısız olur, prensesler kurtulmaz ve oğlan sakatlanır. Bu sonuç, çoğu Grimm masalına göre daha karanlık bir ton taşır ve okuyucuyu beklentilerin ötesinde bir sonuca götürür. Masalların hikmetli sonları genellikle mutlu biterken, bu masal okuyucuya bir olayın her zaman çözüme ulaşmayabileceğini ve bunun da masal dünyasının bir parçası olduğunu gösterir.
„Raprenses“, okuyucunun hem eğlendiği hem de düşündüğü, masal dünyasının karmaşıklığını ve insan doğasının sınırlarını sorgulatan bir anlatıdır.
Bilimsel analiz için bilgiler
Gösterge | Değer |
|---|---|
| Numara | KHM 137 |
| Aarne-Thompson-Uther Endeksi | ATU Typ 401A |
| Çeviriler | DE, EN, DA, ES, PT, IT, JA, NL, PL, RU, TR, VI, ZH |
| Björnsson tarafından okunabilirlik indeksi | 50.2 |
| Flesch-Reading-Ease Endeksi | 0 |
| Flesch–Kincaid Grade-Level | 12 |
| Gunning Fog Endeksi | 19 |
| Coleman–Liau Endeksi | 12 |
| SMOG Endeksi | 12 |
| Otomatik Okunabilirlik Endeksi | 12 |
| Karakter Sayısı | 3.352 |
| Harf Sayısı | 2.768 |
| Cümle Sayısı | 41 |
| Kelime Sayısı | 470 |
| Cümle Başına Ortalama Kelime | 11,46 |
| 6'dan fazla harf içeren kelimeler | 182 |
| Uzun kelimelerin yüzdesi | 38.7% |
| Toplam Heceler | 1.174 |
| Kelime Başına Ortalama Heceler | 2,50 |
| Üç Heceli Kelimeler | 209 |
| Üç Heceli Yüzde Kelimeler | 44.5% |
