Czas czytania dla dzieci: 6 min
Był sobie kiedyś kraj, gdzie noc zawsze była ciemna, a nad nim rozpościerało się niebo jak czarna chusta, bo nigdy nie wschodził tam księżyc i żadna gwiazda nie błyszczała w ciemnościach. Przy stwarzaniu świata starczało nocnego światła. Niegdyś wybrali się czterej młodzieńcy z tego kraju na wędrówkę. Doszli oni do innego królestwa, gdzie w czasie nocy, kiedy słońce chowało się za górami, na dębowym drzewie wisiała świecąca kula, która wydawała z siebie wszerz i wzdłuż delikatne światło. Można było przy nim wszystko dobrze dojrzeć i rozróżnić, nawet jeśli nie było tak błyszczące jak słońce. Wędrowcy stanęli spokojnie i spytali chłopa, który przejeżdzał właśnie swoim wozem, cóż to za światło.
„To jest księżyc,“ odpowiedział, „nasz sołtys kupił go za trzy talary i przytwierdził do dębu. Musi go codziennie polewać olejem i utrzymywać w czystości., aby zawsze jasno świecił. Za to dostaje od nas jednego talara na tygodzień..“
Kiedy chłop odjechał, rzekł jeden z nich: „Nam też może się przydać ta lampa, mamy w domu dąb, tak samo duży jak ten, moglibyśmy ją na nim zawiesić. Jaka będzie to radość, kiedy w nocy nie będziemy musieli błąkać się dookoła w ciemnościach!“
„Wiecie co?“ powiedział drugi. „Przyprowadzimy wóz i konie i wywieziemy ten księżyc. Oni tu mogą kupić sobie drugi.“
„Ja umiem się dobrze wspinać,“ powiedział trzeci, „ściągnę go na dół.“
Czwarty przyprowadził wóz z końmi, a trzeci wspiął się na drzewo, wywiercił dziurę w księżycu, przeciągnął przez niego linę i spuścił na dół. Kiedy ta błyszcząca kula leżała na wozie, przykryli ją chustą, aby nikt nie spostrzegł kradzieży. Szczęśliwie dowieźli go do swojego kraju i powiesili na wysokim dębie.
Starzy i młodzi cieszyli się, kiedy nowa lampa zalewała swym światłem wszystkie pola, a także wypełniała nim wszystkie izby i komnaty. Karzełki wyszły ze swych skalnych jaskiń i tańczyły na łąkach dokoła w swoich czerwonych surdutach.
Wszyscy czterej dbali o księżycowy olej, czyścili knot i otrzymywali za to tygodniowo swojego talara. Lecz wkrótce stali się starcami, a kiedy jeden z nich zachorował i przewidział swoją śmierć, zarządził, że czwarta część księżyca, powinna mu zostać dana do grobu jako jego własność. Kiedy umarł, sołtys wszedł na drzewo i odciął jedną czwartą nożycami do żywopłotu, która została złożona do trumny. Światło księżyca osłabło, ale jeszcze nie było to zauważalne. Kiedy umarł drugi, została mu oddana druga ćwiartka i światło zmniejszyło się. Jeszcze słabsze stało się po śmierci trzeciego, który również zabrał swoją część, a kiedy czwarty spoczął w grobie, nadeszły znowu stare ciemności. Kiedy ludzie wychodzili wieczorami z domów bez latarni, zderzali się ze sobą głowami.
Lecz gdy części księżyca znów zjednoczyły się w podziemnym świecie, tam gdzie zawsze panowała ciemność, martwi stracili pokój i zbudzili się ze swoich snów. Zdumieli się, gdyy znowu mogli widzieć. Księżycowego światła było im dość, ponieważ ich oczy stały się tak słabe, że nie mogli znieść blasku słońca. Podnieśli się, stali się weseli, przybrali swój stary sposób życia. Część zaczęła się bawić i tańczyć, inni pobiegli do gospód, gdzie zażądali wina, upijali się, szaleli i kłócili się a wreszcie wznieśli swoje kije i zaczęli się bić. Hałas robił się coraz bardziej nieznośny, aż wreszcie dotarł do niebios.
Święty Piotr, który strzegł bram nieba, pomyślał, że podziemny świat zbuntował się i zwołał niebiańskie zastępy. Gdy jednak nie przybyły, usiadł na swoim koniu i pojechał na nim przez bramę nieba do podziemnego świta. Wrócił martwym pokój, kazał im ponownie spocząć w grobach, a księżyc zabrał i powiesił wysoko na niebie.
Learn languages. Double-tap on a word.Learn languages in context with Childstories.org and Deepl.com.Kontekst
Interpretacje
Jezyk
Opowieść „Księżyc“ autorstwa Braci Grimm to fascynująca baśń, która zaczyna się w krainie, gdzie noc nie jest rozjaśniana ani przez księżyc, ani przez gwiazdy. Czterech młodzieńców wyrusza z tej ciemnej krainy i odnajduje królestwo, w którym księżyc, w formie świecącej kuli, wisi na dębowym drzewie. Chłopi z tego królestwa muszą dbać o księżyc, polewając go olejem, aby wciąż świecił.
Wędrowcy postanawiają ukraść księżyc i zabrać go do swojego kraju. Udaje im się to, a ich kraina zostaje oświetlona nowym światłem. Z biegiem lat młodzieńcy stają się starze, a przed śmiercią każdy z nich życzy sobie, aby część księżyca umieszczono z nimi w grobie. Z czasem księżyc w krainie znika, a ludzie znów pogrążają się w ciemności.
Jednak w podziemnym świecie zjednoczone części księżyca przynoszą światło umarłym, budząc ich z wiecznego snu. Światło jest wystarczające dla ich słabych oczu, a umarli znów zaczynają prowadzić życie pełne zabawy i radości. Jednak ich hałas zakłóca spokój niebios. Święty Piotr zstępuje na Ziemię, aby przywrócić porządek, nakazuje umarłym powrócić do grobów, a księżyc zawiesza na niebie, gdzie ostatecznie odzyskuje swoją właściwą funkcję oświetlania nocy.
Baśń ta ukazuje cykliczność i wieczny porządek świata, gdzie nawet w chaosie i ciemności można odnaleźć światło, a każda anomalia prędzej czy później zostaje naprawiona, przywracając równowagę.
Bajka Braci Grimm zatytułowana „Księżyc“ opowiada o kraju, gdzie noc zawsze była ciemna, aż do momentu, gdy czterech młodzieńców postanowiło przynieść światło do swojego ojczystego miejsca, kradnąc księżyc z innego królestwa. Ostatecznie, po śmierci młodzieńców, części księżyca wróciły do podziemnego świata, co zakłóciło spokój zmarłych. Święty Piotr przywrócił porządek, zawieszając księżyc na niebie. Interpretacja światła i ciemności: Bajka kontrastuje światło z ciemnością, co może być metaforą dobra i zła, wiedzy i ignorancji. Kiedy księżyc przynosi światło, wszyscy są szczęśliwi, ale gdy wraca ciemność, następuje chaos.
Chciwość i jej konsekwencje: Historia pokazuje, jak chciwość i nieetyczne działania (kradzież księżyca) mogą prowadzić do krótkotrwałych korzyści, a ostatecznie do problemów. Chociaż mieszkańcy cieszą się światłem, chciwość młodzieńców prowadzi do powrotu ciemności.
Cykle życia: Kolejny motyw to cykle, takie jak cykl życia, śmierci i ponownego odrodzenia. Młodzieńcy starzeją się i umierają, a ich decyzje o podzieleniu księżyca wpływają na świat po ich śmierci.
Zderzenie światów: Bajka wprowadza koncepcję dwóch światów — świata żywych i zmarłych. Gdy elementy z jednego świata trafiają do drugiego, wywołuje to chaos, co pokazuje wagę równowagi i poszanowania granic między różnymi rzeczywistościami.
Religia i transcendencja: Występ Świętego Piotra pokazuje interwencję boskiej postaci, która przywraca porządek. Może to symbolizować wagę duchowego przewodnictwa oraz transcendencji w przezwyciężaniu chaosu.
Bajka ta, jak wiele opowieści Braci Grimm, zawiera warstwy symboliki i przesłań, które można interpretować na wiele sposobów, zachęcając do refleksji nad moralnościami, z którymi spotykają się postacie w narracji.
Analiza lingwistyczna baśni „Księżyc“ autorstwa Braci Grimm ujawnia interesujące komponenty językowe i stylowe, które wzbogacają tę opowieść. Narracja: Baśń jest napisana w tradycyjnej narracji trzecioosobowej, co jest typowe dla baśni ludowych. Narrator zewnętrzny opowiada historię bez subiektywnych komentarzy.
Język: Używany język jest prosty i klarowny, zrozumiały dla dzieci, co jest charakterystyczne dla baśni. Często stosowane są krótkie, zwięzłe zdania, które ułatwiają śledzenie fabuły.
Elementy Oniryczne i Fantastyczne: Historia zawiera wiele elementów fantastycznych, takich jak kraje pogrążone w wiecznej ciemności czy postać świętego Piotra, które wprowadzają czytelnika w świat baśniowy, odmienny od rzeczywistości. Opis księżyca jako fizycznej kuli, którą można przenosić i dzielić, również odzwierciedla fantastyczną naturę opowieści.
Księżyc: W tej baśni księżyc symbolizuje światło i nadzieję, które można fizycznie zdobyć i które wpływa na życie bohaterów. Jego obecność i brak są motorem zmian w świecie przedstawionym.
Ciemność i Światło: Motyw ciemności i światła odzwierciedla cykle życia i śmierci, obecności i braku wiedzy czy świadomości.
Motywacja Bohaterów: Bohaterowie prowadzeni są przez praktyczną chęć zapewnienia sobie lepszego życia (zdobycie księżyca), co jest zrozumiałe i typowe dla ludzkiej natury w baśniach – poszukiwanie lepszych warunków bytowych. Działania bohaterów są także napędzane ciekawością i chęcią eksploracji, co symbolizuje ludzką potrzebę odkrywania i zmieniania rzeczywistości.
Struktura: Cała opowieść ma prostą strukturę, z wyraźnym wprowadzeniem, rozwinięciem i zakończeniem. To zachowanie tradycyjnej struktury baśniowej ułatwia odbiór fabuły.
Moralność i Przesłanie: Choć baśń nie zawiera eksplicytnego morału, można ją interpretować jako opowieść o cyklu życia, konieczności dzielenia się zasobami (księżyc), a może nawet jako przestrogę przed chciwością człowieka.
Dialogi: Dialogi są krótkie, ale treściwe, pomagają pchać akcję do przodu. Pojawiają się w nich ważne informacje, takie jak instrukcje dotyczące księżyca.
Podsumowując, opowieść o księżycu Braci Grimm jest bogata w symbolikę i zawiera elementy nauczające, jednocześnie wpisując się w tradycyjne ramy baśni ludowych poprzez swoją narrację i język.
Informacje do analizy naukowej
Wskaźnik | Wartość |
|---|---|
| Numer | KHM 175 |
| Tłumaczenia | DE, EN, DA, ES, FR, PT, IT, JA, NL, PL, RU, TR, VI, ZH |
| Indeks czytelności Björnssonaa | 45.9 |
| Flesch-Reading-Ease Indeks | 27.9 |
| Flesch–Kincaid Grade-Level | 12 |
| Gunning Fog Indeks | 16 |
| Coleman–Liau Indeks | 12 |
| SMOG Indeks | 12 |
| Automatyczny indeks czytelności | 10.4 |
| Liczba znaków | 3.626 |
| Liczba liter | 2.942 |
| Liczba zdania | 38 |
| Liczba słów | 569 |
| Średnia ilość słów w jednym zdaniu | 14,97 |
| Słowa z więcej niż 6 literami | 176 |
| Procent długich słów | 30.9% |
| Sylaby razem | 1.101 |
| Średnie sylaby na słowo | 1,93 |
| Słowa z trzema sylabami | 142 |
| Procent słów z trzema sylabami | 25% |
